วัดพระธรรมกาย หนึ่งเดียว ณ กลางใจ

วัดพระธรรมกาย ใครหลายคนที่เคยได้ยินชื่อวัดนี้ก็ต้องอดที่จะมีอคติไม่ได้ว่าวัดนี้คนเข้าต้องมีเงิน วัดให้ทำแต่บุญทีละเยอะๆ  หาว่ามาวัดนี้แล้วจะโดนล้างสมองบ้างหล่ะ ทั้งๆที่คนที่กล่าวว่าวัดเหล่านั้นโดยส่วนใหญ่แล้วไม่เคยมาวัดพระธรรมกายเลย ได้ยินแต่เขาว่าอย่างนั้น ฉันในครั้งแรกที่เข้าวัดนั้นเป็นเพียงเด็กนศ.ที่ไม่ได้ร่ำรวยอะไรเลยอยากจะบอกว่าเมื่อเข้าวัดแล้วได้มีโอกาสพบเจอผู้คนที่หลากหลายมากทั้งที่รวยระดับมหาเศรษฐีจริงๆและจนระดับแถบที่จะต้องอดมื้อกินมื้อกันเลยทีเดียว และต้องยแมรับว่าที่วัดมีงานบุญบ่อยจริงแต่ทุกครั้งที่มีงานบุญก็ไม่ได้มีการบังคับว่าต้องทำเยอะๆ แต่ให้ทำตามกำลังศรัทธาทำแล้วให้มีความปลื้มปิติในบุญแม้จะทำได้เพียง20บาทแต่ถ้าผู้ทำนั้นทำด้วยศรัทธาที่แรงกล้า มีความปลื้มปิติในบุญก็เหมือนทำบุญด้วยปัจจัยมากๆนั่นเอง และจากความปลื้มปิติในบุญและความผ่องใสในการมาทำบุญแต่ละครั้งของสาธุชนนั่นเองทำให้พวกเขาเหล่านั้นกลับไปทำงานหาเงินด้วยใจที่เบิกบานจนรำ่รวยขึ้นเรื่อยๆด้วยเหตุนี้เองจึงไม่ต้องแปลกใจเลยว่าทำไมสาธุชนที่นี่จึงชอบทำบุญและทำทีละเยอะๆโดยที่วัดไม่ได้บังคับ เพราะเขาได้เห็นอานุภาพแห่งกาาสร้างทานบารมีนั่นเอง  นี่คือสิ่งที่ฉันได้รับรู้มาจากการเข้าวัดพระธรรมกายและยิ่งตัวฉันเองแล้วที่ไม่มีทุนทรัพย์ในการทำบุญได้เยอะแยะแต่ฉันก็ได้ทำบุญด้วยแรงกายในขณะที่แข็งแรงนี้ช่วยงานพระพุทธศาสนาแถมยังได้เป็นการพัฒนาตนเองและดึงศักยภาพจากภายในมาใช้ในโครงการดีๆของวัดทั้ง โครงการเด็กดีวีสตาร์ โครงการตักบาตรพระทั่วไทย ครัวการบวชพระแสนรูปและอีกหลายๆโครงการที่วัดทำขึ้นไม่ใช่เพียงเพื่อประโยชน์ของวัดหรือใครคนใดคนหนึ่ง แต่.....เป็นประโยชน์ต่อคนทั่วทั้งโลก ที่จะทำให้โลกใบนี้มีแต่คนเก่งและดีมีศีลธรรมนั่นเอง คราวนี้รู้หรือยังหล่ะว่าทำไมฉันถึงรักวัดพระธรรมกายเป็นที่1ณ กลางใจ